- пасоянд
- [پسايند]он чи баъд меояд; муқоб. пешоянд2. збш. як қисми ҳиссаҳои ёварии нутқ, ки барои робитаи ҳиссаҳои мустақили нутқ хизмат мекунанд (мас., пасоянди -ро, қатӣ ва ғ.)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.